Urologische infecties

Infecties van de urinewegen zijn een erg frequent probleem. Ongeveer 1 tot 3% van alle artsenconsultaties zijn het gevolg van een urineweginfectie. Vrouwen hebben tot 30 keer meer kans op een urineweginfectie en elk jaar hebben 15% van de seksueel actieve vrouwen een urineweginfectie. De gemiddelde urineweginfectie geeft ongeveer 6 dagen symptomen en één dag werkongeschiktheid. Urineweginfecties zijn dus geen banaal probleem en kunnen, zeker als ze regelmatig terugkeren, erg vervelend zijn.

De meeste urineweginfecties zijn ‘opstijgende’ urineweginfecties. Dit betekent dat ze ontstaan doordat een bacterie doorheen het plasgaatje in de blaas, de prostaat of de nieren terecht komt. Meestal zijn deze bacteriën afkomstig van je eigen lichaam. Sommige urineweginfecties ontstaan langsheen de bloedbaan, maar dit is erg zeldzaam. Er zijn verschillende manieren om urineweginfecties op te delen. Eén van de mogelijkheden is het opdelen in ongecompliceerde en gecompliceerde urineweginfecties.

Blaasontsteking

De klassieke blaasontsteking bij de vrouw of acute cystitis, waarbij er typische klachten ontstaan zoals een branderig gevoel bij het plassen, troebele urine, onderbuikspijn en vaak moeten plassen is een ongecompliceerde infectie. Deze infecties gaan zelden of nooit gepaard met koorts en kunnen vaak eenvoudig opgelost worden met een korte kuur antibioticum. Voor de behandeling van dergelijke infecties kun je perfect bij je huisarts terecht. Er zal dan een urinestaal afgenomen worden en antibioticum opgestart worden.

Sommige vrouwen zullen herhaaldelijk ongecompliceerde urineweginfecties doormaken. We spreken van recidiverende urineweginfecties wanneer er twee of meer infecties per zes maanden of drie of meer infecties per jaar optreden. Risicofactoren om infecties te ontwikkelen zijn bij jonge vrouwen onder andere weinig drinken, seksuele betrekking en overmatige genitale hygiëne. Bij wat oudere dames kan vaginale droogte als gevolg van de menopauze een oorzaak zijn. Er zijn echter heel wat onderliggende anatomische en functionele factoren zoals stenen in de urinewegen, blaasverzakking etc. die aan de oorzaak van het probleem kunnen liggen. Naast oplossen van het onderliggende probleem bestaat er ook medicatie of zelfs een vaccinatie tegen wederkerige blaasontstekingen. Voor het uitklaren van dergelijk probleem kom je best eens langs bij de uroloog.

Prostatitis

Mannen ontwikkelen veel minder snel infecties van de urinewegen dan vrouwen omdat hun anatomie anders in elkaar zit. Zij hebben met name een langere plasbuis. Urineweginfecties bij mannen zijn meestal gecompliceerde urineweginfecties die gepaard gaan met koorts. Vaak gaat de prostaat ontsteken en dan spreken we van een prostatitis.

Klachten die kunnen voorkomen bij een prostatitis zijn koorts, moeizaam plassen, pijn bij het plassen, troebele urine en vaak moeten plassen. Vaak is er onderliggend aan dergelijke prostatitis een probleem van zwakke plasstraal of een vergrote prostaat. Dit soort infectie zal behandeld worden met een langere antibioticakuur en een urologisch nazicht kan aangewezen zijn.

Sommige mannen ontwikkelen een soort chronische prostatitis of prostaatontsteking. Hierbij hebben deze mannen klachten die lijken op een acute prostatitis of een persisterend pijnprobleem in de prostaat of een persisterend brandend gevoel in de plasbuis. Hierbij wordt soms wel en soms geen bacterie gedetecteerd in de urine. Eerst wordt een onderliggende oorzaak uitgesloten. Nadien bestaat de behandeling vaak uit informatie verstrekken, medicatie, kinesitherapie oefeningen en soms een chirurgische ingreep. Behandelen van deze pathologie is vaak moeilijk met trial en error van de verschillende behandelingsmogelijkheden.

Teelbal- en bijbalontsteking

De teelbal kan ontsteken (orchitis) en de bijbal kan ontsteken (epididymitis) of de 2 kunnen samen ontsteken (orchido-epididymitis). Bij een teelbalontsteking is de oorzaak meestal een bacterie, hoewel ook bepaalde virussen zoals bof dergelijke ontsteking kunnen geven. Vaak zal dit gepaard gaan met pijn, een gezwollen scrotum en koorts. Afhankelijk van de oorzaak zal de behandeling bestaan uit ontstekingswerende middelen en/of antibiotica en ijsapplicatie op het scrotum.

De bijbalontsteking zal bij jonge mannen (jonger dan 35 jaar) meestal een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) zoals chlamydia als oorzaak hebben. Een niet-bacteriële bijbalontsteking kan echter ook. Boven de leeftijd van 35 jaar gaat het meestal om een bacteriële ontsteking door de klassieke verwekkers van urineweginfecties. Ook hier zal de behandeling afhankelijk van de oorzaak bestaan uit ontstekingswerende middelen, antibiotica en ijsapplicatie op het scrotum.

Nierontsteking

Zowel mannen als vrouwen kunnen een nierontsteking krijgen. Meestal is de oorzaak een onbehandelde blaasontsteking die opstijgt naar één of beide nieren. Deze aandoening gaat meestal gepaard met pijn in de flank, koorts en algemeen onwel zijn. Het is aangewezen te laten nakijken of de nieren niet opgezwollen zijn door bijvoorbeeld een steen die de uitgang afsluit. Als behandeling is meestal een langere kuur antibiotica aangewezen.