Een niersteencrisis wordt in de eerste plaats behandeld met medicatie. Soms schrijft de arts pijnstillende medicatie voor, gecombineerd met spierontspannende middelen. Hierdoor worden de urineleiders wat breder zodat de steen er gemakkelijker doorheen kan. Het is belangrijk dat je voldoende drinkt, zodat de stenen weggespoeld kunnen worden. In de meerderheid van de gevallen volstaat het geduld te hebben en zal de steen uiteindelijk vanzelf met de urine worden geloosd. Tot het zover is, moet je door een fijnmazige zeef plassen (theezeefje bijvoorbeeld) om de steen op te vangen.

Opgelet: als je pijn hebt tijdens een nierkoliek, moet je juist weinig drinken, omdat de nier anders nog meer onder druk komt te staan en de pijn nog erger wordt. Enkel wanneer je geen pijn meer hebt, mag je opnieuw veel drinken. Stenen die niet spontaan worden afgedreven, vereisen andere behandelingstechnieken:

• Ureterorenoscopie
• Steenverbrijzeling (ESWL)
• Percutane niersteenbehandeling

In de preventie van nieuwe nierstenen is het soms aangewezen om een metabool nazicht te laten doen.

Geneesmiddelen

Wanneer men een duidelijk aanwijsbare oorzaak voor de nierstenen vindt, stelt de arts een behandeling met geneesmiddelen in. Sommige van die behandelingen moet je lang volhouden. Enkele voorbeelden:

• Als de nieren te veel calcium uitscheiden, kunnen thiaziden helpen. Dit zijn medicijnen die de uitscheiding van calcium verminderen.
• Urinezuurstenen kunnen behandeld én voorkomen worden met geneesmiddelen die de urine minder zuur maken (kaliumcitraat).
• Allopurinol vermindert de aanmaak van urinezuur en wordt daarom soms aanbevolen bij mensen met urinezuurstenen.
• Mensen die nierstenen krijgen door de erfelijke aandoening cystinurie worden soms behandeld met d-penicillamine of tiopronine, een medicijn dat de aanmaak van cystine vermindert.
• Mensen met de ziekte van Crohn maken vaak calciumoxalaatstenen aan en kunnen geholpen worden door calciumsupplementen in te nemen.