Peritoneale dialyse

Het buikvlies (=peritoneum) is een halfdoorlaatbaar vlies dat de buikorganen omgeeft. Het buikvlies heeft een oppervlakte van ongeveer 2 m² en is rijkelijk bevloeid door kleine bloedvaatjes.

Peritoneale dialyse gebeurt in het lichaam zelf. Het bloed wordt gezuiverd door het laten inlopen van een speciale vloeistof (= dialysaat) in de buikholte. Deze holte is bekleed met het buikvlies, dat optreedt als filter. Overtollig vocht en afvalstoffen uit het bloed kunnen vanuit de kleine bloedvaatjes in het buikvlies doorheen het buikvlies naar de vloeistof in de buikholte. Er treedt dan een uitwisseling op van stoffen tussen het bloed en het vocht in de buikholte waardoor nieuwe evenwichten worden verkregen. Bij de uitwisseling worden afvalstoffen aangetrokken in het dialysaat en worden andere nuttige stoffen uit het dialysaat opgenomen in het bloed.

Na enkele uren uitwisseling kan de patiënt het dialysaat laten aflopen en zo worden overtollige afvalproducten uit het lichaam verwijderd. Om het buikvlies voor dialyse te kunnen gebruiken, is een toegangsweg naar de buikholte nodig. Daarom wordt een silicone katheter in de buik ingeplant tijdens een kleine ingreep. Een deel van de katheter ligt tussen de huid en het buikvlies en hecht zich vast aan het onderhuids weefsel. Doorheen de katheter kan dan de dialysevloeistof in- en uitlopen.

Types

• CAPD (= Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis) is een manuele techniek (d.w.z. dat er geen machines voor nodig zijn), waarbij je zelf het dialysaat in en uit de buikholte laat lopen via een aangeleerde steriele techniek.
• Bij APD (= Automatische Peritoneale Dialyse) laat je de vloeistof niet manueel in- en uit de buikholte lopen. Dit gebeurt ’s nachts met behulp van een toestel.