Transperineale prostaatbiopsie

De prostaat

De prostaat is een klier die zijn functie heeft bij de voortplanting van de mens. De prostaat maakt een vocht aan dat van belang is voor het in leven houden van de zaadcellen tijdens en na de zaadlozing. Bij het orgasme van de man zullen de prostaat en de blaashals samentrekken zodat het zaadvocht naar buiten gestuwd wordt uit de penis. De prostaat staat onder controle van het mannelijke hormoon testosteron dat geproduceerd wordt in de teelballen. Onder invloed van dit hormoon dat nodig is voor heel wat functies in het lichaam (vethuishouding, spierkracht, libido enz.), zal de prostaat je leven lang groeien.

Waarom een biopsie?

Bij sommige mannen zullen er zich naast de goedaardige prostaatcellen ook kwaadaardige prostaatcellen vormen in de prostaat. In dat geval spreken we van prostaatkankercellen. Wanneer je uroloog aan deze diagnose denkt, zal hij een prostaatbiopsie voorstellen.

De uroloog kan aan deze diagnose denken omwille van verschillende redenen. Eén van die redenen is een verhoogd PSA. PSA staat voor prostaat specifiek antigen en dit is een eiwit dat geproduceerd wordt door prostaatcellen. Zowel goed- als kwaadaardige cellen produceren PSA en de hoeveelheid PSA die ‘normaal’ is hangt af van de grootte van de prostaat. Prostaatkankercellen zullen immers te veel PSA produceren en het PSA zal te hoog zijn voor het volume van de prostaat.

Een tweede mogelijke reden om aan prostaatkanker te denken is een verdacht rectaal onderzoek. Wanneer je uroloog ter hoogte van de prostaat een verharding voelt, kan dit wijzen op prostaatkanker.

Een derde mogelijke reden is een afwijkende echografie van de prostaat of een afwijkende bevinding op een MRI-scan van je prostaat.

Er zijn twee technieken voor een prostaatbiopsie:

• De transperineale biopsie
• De transrectale biopsie

De keuze tussen beide technieken wordt door de behandelende arts gemaakt in functie van uw klinische situatie. De voorbereiding is wel verschillend.

De transperineale techniek gebeurt steeds onder een korte algemene verdoving (dagopname). De transrectale techniek gebeurt meestal onder lokale verdoving (ambulant).

De transperineale techniek

De biopten worden afgenomen onder een korte algemene verdoving (15-20 minuten) via een dagopname.

Dat betekent dat je nuchter moet blijven. Als de biopsies gepland staan in de namiddag mag je mogelijks nog een licht ontbijt nemen.

Er gebeurt vooraf altijd een MRI-onderzoek van de prostaat zodat de verdachte zone beter kan herkend worden en de biopten op de juiste plaats worden afgenomen (fusie biopsie). Afhankelijk van onder andere de grootte van je prostaat, beslist de uroloog hoeveel biopsies genomen moeten worden. Dit kan variëren tussen 8 en 12 biopsies.

Voorbereiding voor de biopsie

• Als je bloedverdunners inneemt, zal de uroloog je mogelijks adviseren om die tijdig te stoppen. Sommige bloedverdunners mogen gestopt worden, andere absoluut niet.
• Antibiotica zijn niet noodzakelijk.
• Het is wenselijk dat je endeldarm zo leeg mogelijk is. Daarom adviseren we je om 's ochtends stoelgang te maken. Een lavement kan hierbij helpen (je krijgt een voorschrift mee bij de planning van het onderzoek).
• Een urineonderzoek via de huisarts 1 week voor het geplande onderzoek is aangewezen om een urineweginfectie uit te sluiten.

Na de biopsie

• Na de procedure blijf je nog twee uur in observatie tot je goed wakker bent en normaal geplast hebt.
• Je mag bij ontslag niet zelf met de auto rijden tot de ochtend na de procedure.
• Je hebt een klein wondje (4-tal mm) tussen de balzak en de anus dat gehecht werd met een verteerbare hechting. Dit vergt geen verdere nazorg.
• Fietsen en zware inspanningen vermijd je best gedurende 48 uur.
• Het is normaal dat je een lichte rode verkleuring van de urine kan hebben de eerste 48 uur na de biopsie. Het is ook normaal dat je bloed in de zaadlozing hebt gedurende enkele weken na de biopsie.
• De uitslag van deze biopsie laat vaak een week op zich wachten. Je krijgt opnieuw een afspraak bij de uroloog om het resultaat te bespreken.
• Alarmsymptomen voor een dringende medische herevaluatie zijn koorts (>38°C) en de onmogelijkheid om te plassen door klonters.