Ureterorenoscopie

Bij deze ingreep zal de chirurg via de plasbuis met een heel fijn instrument in je blaas kijken. Nadien zal de chirurg via de uitmonding van de urineleider in de blaas langsheen de urineleider omhoog gaan tot aan de steen. Als de steen bereikt wordt, wordt door middel van een heel fijn tangetje de steen weggenomen. Als de steen te groot is om in zijn geheel weg te nemen, schieten we de steen met een heel fijne laser in kleine stukjes.

Na deze ingreep is het vaak zo dat de urineleider en zijn uitmonding in de blaas tijdelijk wat gaat zwellen. Nadat de chirurg de steen verwijderd heeft, beslist hij of het nodig is om een buisje achter te laten tussen de nier en de blaas (een inwendige stent). Deze stent dient om de urine optimaal te kunnen draineren uit de nier en voorkomt dat de tijdelijke zwelling de urineafvloei verstoort.

Voorbereiding voor de operatie

De dag van de ingreep wordt je opgenomen op de hospitalisatieafdeling. Breng zeker nachtkledij, toilet- en wasgerief mee. Neem ook de medicatie mee die je gewoonlijk thuis inneemt (liefst in de originele verpakking).

Vanaf middernacht voor de ingreep mag je niets meer eten of drinken want je wordt onder volledige verdoving gebracht. Juwelen, kunstgebit, hoorapparaat en bril mogen niet mee naar de operatiezaal en moeten op de kamer blijven. Mogelijk neem je thuis al één of meerdere bloedverdunnende geneesmiddelen. De dokter zal je (al dan niet in samenspraak met de huisarts of cardioloog) advies geven of je deze moet stoppen of vervangen enkele dagen voor de ingreep.

Na de operatie: herstel op de kamer en ontslag

Wanneer je terug op de kamer komt, is het mogelijk dat je een blaassonde (fijn siliconen buisje met een ballon op de tip) in je blaas hebt. Deze blaassonde kan de dag zelf of de dag na de operatie verwijderd worden en dient om urine te draineren uit de blaas. Je krijgt ook een infuus voor pijnstilling en vocht. De gemiddelde hospitalisatieduur bedraagt twee dagen of één nacht slapen. De arts beslist in overleg met jou en de verpleegkundige wanneer je naar huis kunt.

Ongewenste bijwerkingen van de ingreep

Het hele team van verpleegkundigen, anesthesisten en de chirurg stellen alles in het werk om de operatie vlot te doen verlopen. Ondanks deze voorzorgen is het mogelijk dat je een ongewenste bijwerking ervaart. Het betreft hier een standaard ingreep waarbij de kans op bijwerkingen erg klein is. Hieronder worden enkele voorbeelden gegeven van bijwerkingen die mogelijk zijn. Deze worden vermeld voor de volledigheid, laat je hierdoor dus niet afschrikken.

• Het optreden van koorts kan optreden door een infectie van de urine. Door steriel te werken tijdens de operatie proberen wij dit tegen te gaan. Je krijgt ook een antibioticum kort voor de ingreep. Toch kan het gebeuren dat een infectie zich voordoet en je tijdelijk antibiotica moet innemen.
• Een perforatie (een gaatje in de urineleider) is een mogelijke complicatie die zich tijdens de operatie kan voordoen. Dit is eerder zeldzaam, maar zal bijna altijd leiden tot het stoppen van de operatie. Op dat moment zal de chirurg proberen om een inwendige stent te plaatsen tussen de blaas en de nier die enkele weken moet blijven zitten en die de urine laat afvloeien langsheen het gaatje. Wanneer het plaatsen van dit buisje niet mogelijk is, kan de chirurg rechtstreeks langs de huid een buisje in de nier plaatsen om de urine te draineren en de perforatie te laten herstellen (uitwendige stent of nefrostomie).

Inwendige stent en tweede operatie

Naar huis gaan met een inwendige stent is geen complicatie, maar het normale verloop na deze ingreep. Deze stent blijft meestal een tweetal weken ter plaatse en wordt verwijderd op de raadpleging urologie. De meeste patiënten verdragen deze stent vrij goed, maar dit kan tijdelijk wat ongemakken met zich meebrengen. Als deze bijwerkingen te ernstig zijn kan de uroloog je iets voorschrijven om de blaas te kalmeren.

• Last in de nierloge bij het plassen: normaal kan er bij het plassen geen urine naar de nier geduwd worden door een terugslagklep ter hoogte van de blaas. Door de aanwezigheid van de stent werkt de terugslagklep niet en wordt urine bij het plassen ook naar de nier geduwd. Dit kan dus wat last geven in de flank.
• Last in de blaas: de stent zit met een krul in de blaas en kan dus wat schuren tegen de blaaswand. Dit kan wat last geven ter hoogte van de blaas bij het plassen of los van het plassen.

Ook de noodzaak voor een tweede operatie voor het verwijderen van de niersteen is geen complicatie, maar eigen aan deze procedure.

• Soms is het zo dat de urineleider al voor de ingreep erg gezwollen is en dat we zelfs met de fijne camera niet veilig tot aan de steen geraken. In dit geval zal de chirurg een inwendige stent plaatsen en enkele weken later opnieuw proberen met een operatie.
• Soms is het zo dat de steen erg groot is. Als we binnen het uur à anderhalf uur de steen met de laser niet kunnen verbrijzelen, is een tweede operatie nodig. Dit is voor je eigen veiligheid, want tijdens deze operatie wordt vloeistof onder druk in de nier gepompt en bij een te lange operatie geeft dit aanleiding tot een verhoogde kans op urineweginfectie of overvulling van de patiënt met zoutstoornissen.

Frequent moeten urineren en een piekend gevoel in de plasbuis bij het plassen, zijn ongemakken die de eerste dagen na de operatie aanwezig kunnen zijn. Dat gaat vanzelf over en vraagt wat geduld.

Opvolging

Als er een inwendige stent aanwezig is, zal de arts deze verwijderen op de eerste consultatie. Als jouw niersteen opgestuurd werd voor onderzoek, zal hij ook het resultaat met je bespreken.