Wat is een echo-endoscopie?

Met een echo-endoscopie onderzoeken we een deel van het spijsverteringsstelsel via een combinatie van echografische en endoscopische technieken. Het onderzoek gebeurt met een endoscoop. Dat is een flexibele lange slang met een camera aan het uiteinde.

Op de tip van de echo-endoscoop is er een kleine echografiesonde bevestigd. Dat instrument brengen we in het maag- darmkanaal om er de wand van het spijsverteringsstelsel of de naburige organen echografisch te onderzoeken.

Doel van het onderzoek

Omdat we een echografiesonde onmiddellijk tegen de wand van een orgaan kunnen plaatsen, krijgen we informatie die we met andere technieken niet kunnen krijgen. Hierdoor is dit onderzoek erg geschikt om ook de diepere lagen van de wand van de slokdarm, maag, twaalfvingerige darm en endeldarm te bestuderen. Ook organen in de onmiddellijke omgeving zoals de pancreas en de galwegen kunnen we goed in beeld brengen. Op die manier sporen we onder andere cysten, tumoren en stenen op. In bepaalde gevallen nemen we via deze weg ook weefselstalen.

Risico’s van het onderzoek

We hebben een ervaren team van artsen, verpleegkundigen en logistiek personeel en we zijn uitgerust met moderne infrastructuur. Toch houdt elke medische handeling, zelfs uitgevoerd in optimale omstandigheden, mogelijke risico’s in. Die zijn uitzonderlijk, maar kunnen gepaard gaan met gevolgen waardoor een langer ziekenhuisverblijf noodzakelijk is, bijvoorbeeld bij een ontsteking van de pancreas, een nabloeding, een klein scheurtje, een infectie …

Het onderzoek gebeurt in sommige gevallen onder algemene verdoving. Ook hier zijn risico’s aan verbonden. Na de narcose kan misselijkheid optreden. Er bestaat ook een minimale kans op ademhalingsproblemen en/of stoornissen in de hartfunctie tijdens of na het onderzoek.

Complicaties zijn zeldzaam en kunnen zich ook soms voordoen wanneer je al thuis bent. De voornaamste symptomen zijn buikpijn of koorts. Als je één of meerdere van deze symptomen herkent, contacteer dan onmiddellijk je arts of het ziekenhuis.

Voorbereiding van het onderzoek

Het is van essentieel belang dat je nuchter bent. Je moet minimaal 6 uur nuchter zijn voor voedsel en niet-heldere dranken. De inname van heldere vloeistoffen (bv. water, appelsap, heldere sportdrank ...) moet je minstens 3 uur voor het onderzoek stoppen. Afhankelijk van je leeftijd en medische voorgeschiedenis is er voordien ook een elektrocardiogram of longfoto nodig. Dit gebeurt in overleg met je (huis)arts. Ook de medicatie die je inneemt, overlopen we zorgvuldig.

Verloop van het onderzoek

We rijden je in je bed binnen in de onderzoeksruimte. Op je vinger brengen we een saturatiemeter aan om de hoeveelheid zuurstof in je bloed te meten en om de hartslag te volgen. Nadien krijg je een zuurstofmasker op voor extra zuurstof tijdens het onderzoek. Als het onderzoek onder verdoving plaatsvindt, krijg je een infuus om de verdovende medicatie te kunnen toedienen.

De duur van het onderzoek varieert, maar schommelt meestal rond de 30 minuten.

Na het onderzoek

Als je voldoende wakker bent, brengen we je terug naar je kamer. Daar komt de arts langs om de resultaten van het onderzoek met jou te bespreken. Normaal gezien kun je dezelfde dag het ziekenhuis verlaten