ERCP

Wat is een ERCP?

Het onderzoek gebeurt met een endoscoop. Dit is een flexibele lange slang met aan het uiteinde een camera. De camera is zo gericht dat de zijkant van de darm goed in beeld kan worden gebracht. Door de endoscoop kunnen we verschillende instrumenten inbrengen. Het toestel wordt via de mond binnengebracht. Via de slokdarm en de maag passeert het naar de twaalfvingerige darm. Daar bevindt zich de papil van Vater. Dit is de uitmonding van het galkanaal (choledochus) en pancreasgang (wirsung) in de darm.

We spuiten contraststof in om röntgenfoto’s te kunnen nemen. Zo kunnen afwijkingen aan het licht gebracht worden.
Via het onderzoek kunnen we ook kleine ingrepen uitvoeren zoals het verbreden van de papil, het verwijderen van stenen of
plaatsen van een stent. Dit laatste is een plastic of metalen buisje dat we inbrengen om er bv. voor te zorgen dat de gal kan blijven afvloeien naar de darm.

Vermits je tijdens het onderzoek verdoofd bent, kan het zijn dat er zich bepaalde situaties voordoen waar voordien je uitdrukkelijke toestemming niet gevraagd kon worden. In deze situatie zal jouw arts de beste en meest aangewezen beslissing nemen. Hij houdt hierbij altijd rekening met alle gegevens die over jou en je ziektetoestand bekend zijn.

Risico's van het onderzoek

Ons team van artsen, verpleegkundigen en logistiek personeel is erg ervaren en uitgerust met een zeer moderne infrastructuur. Elke medische handeling, zelfs uitgevoerd in optimale omstandigheden, kan risico’s met zich meebrengen. Deze zijn uitzonderlijk, maar kunnen gepaard gaan met gevolgen waardoor een langer ziekenhuisverblijf noodzakelijk is. We denken hierbij aan onder andere een ontsteking van de pancreas, nabloedingen, een klein scheurtje, een infectie …

Het onderzoek gebeurt onder algemene verdoving. Ook hier zijn risico’s aan verbonden. Zo kan je na de narcose misselijk zijn. Er bestaat ook een minimale kans op ademhalingsproblemen en/of stoornissen in de hartfunctie tijdens of na het onderzoek.

Soms doen complicaties zich voor als je al terug thuis bent. De voornaamste symptomen zijn buikpijn, een grote hoeveelheid zwarte stoelgang of koorts. Wanneer je een of meerdere van deze symptomen herkent, contacteer dan onmiddellijk je arts of het ziekenhuis.

Voorbereiding van het onderzoek

Het is erg belangrijk dat je nuchter bent. Je moet minimaal 6 uur nuchter zijn voor voedsel of niet-heldere dranken en minstens 3 uur voor heldere vloeistoffen (bv. water of appelsap).

Afhankelijk van je leeftijd en medische voorgeschiedenis zou het kunnen dat er voordien ook een elektrocardiogram of longfoto wordt genomen. Dit gebeurt in overleg met je (huis)arts. Ook de medicatie die je inneemt overlopen we zorgvuldig.

Verloop van het onderzoek

We rijden je op bed binnen in de operatiezaal. Op je vinger brengen we een saturatiemeter aan (klemmetje) om de hoeveelheid zuurstof in je bloed te meten en om de hartslag te volgen. Je krijgt ook een zuurstofmasker op, zodat we je extra zuurstof kunnen geven tijdens het onderzoek. Via een infuus brengen we verdovende medicatie toe. Nadien val je in slaap en starten we het onderzoek. De duur kan sterk variëren, maar schommelt meestal rond de 30 minuten.

Na het onderzoek

Na het onderzoek word je wakker in de ontwaakkamer waar je van nabij gevolgd wordt. Als je voldoende wakker bent, brengen we je terug naar je kamer. Daar komt de arts langs om de resultaten van het onderzoek te bespreken. Over het algemeen blijf je één nacht in het ziekenhuis.

Geneesmiddelengebruik en andere belangrijke medische gegevens

Verwittig je arts minstens één week voor het onderzoek bij:

• Zwangerschap
• Een gekende allergie
• Aanwezigheid van een kunsthartklep
• Bloedstollingsproblemen
• Het gebruik van bloedverdunners zoals Cardioaspirine®, Asaflow®, Marevan®, Sintrom®, Marcoumar®, Plavix®, Brilique®, Ticlid®, Pradaxa®, Xarelto®, Eliquis®, Fragmin®, Clexane®, Fraxiparine ®, Fraxodi®, Innohep®…