Toediening van immunoglobuline

Als bacteriën of virussen ons lichaam binnendringen, zal ons afweersysteem zich hiertegen verzetten door antilichamen (immunoglobulines) te maken. Deze antistoffen zorgen ervoor dat wij de infectie kunnen overwinnen en bevorderen zo het genezingsproces.

Die antilichamen of immunoglobulines zijn eiwitten die circuleren in ons bloedplasma. We kunnen ze dus uit het bloed van donoren halen en bij andere mensen toedienen.

Wanneer?

• Immuundeficiënties (voorwaarde = goedkeuring door een specialist van de (Belgische vereniging voor Primaire Immuundeficiënties).
• Specifieke neurologische aandoeningen
• Bepaalde hematologische aandoeningen
• ...

Toediening

De toediening kan op twee manieren gebeuren: intraveneus (via een infuus) of subcutaan (injectie in het onderhuids weefsel).

Intraveneus

De intraveneuze toediening gebeurt op de dagkliniek met een interval van vier weken. Soms is een toediening om de drie weken nodig. Tijdens de toediening zit je in een comfortabele zetel en kan je lezen, televisie kijken, iets eten, ontspannen.

De toedieningsduur is voor iedereen anders.

De dosis wordt enerzijds dosis bepaald door je lichaamsgewicht. Anderzijds moet de eerste toediening langzaam verlopen om onverwachte reacties op de medicatie op te vangen. De volgende keren proberen we de inloopsnelheid te verhogen. Dit lukt meestal wel, zodat de therapie na twee tot drie uur afgelopen is. Zo niet zal de duur van de behandeling mogelijk een hele dag in beslag nemen.

Bij te snel laten inlopen kan hoofdpijn ontstaan en, in uitzonderlijke gevallen zoals bij hartpatiënten, kortademigheid. Allergische reacties zijn zeer zeldzaam. Sommige mensen hebben baat bij een begeleidend geneesmiddel (bv paracetamol voor hoofdpijn).

Aangezien de medicatie via een infuus wordt toegediend, is er natuurlijk een goede ader nodig. Sommige patiënten zijn moeilijk te prikken. Bij hen kan het plaatsen van een poortkatheter aangewezen zijn. Dit gebeurt gepland onder plaatselijke verdoving (vergelijkbaar als bij chemotherapie) door een vaatchirurg. Deze toedieningsweg kan nadien bij elke infuustherapie gebruikt worden, zo nodig jarenlang.

Subcutaan

De subcutane behandeling met immunoglobulines gebeurt thuis. Dit gebeurt wekelijks, meestal met de hulp van een thuisverpleegster. Voor de behandeling ga je in de zetel zitten. Met een kleine pompje worden de immuunglobulines onder de huid van de buik ingebracht.

Voordeel

• Er is geen verplaatsing naar het ziekenhuis nodig.
• Er is geen goede ader nodig om de medicatie toe te dienen.

Nadeel

• Wekelijkse behandeling in plaats van om de vier weken.

Wetenschappelijk is er geen verschil tussen beide toedieningswegen. We laten het van jouw voorkeur afhangen.

Let wel: verwar deze behandeling niet met immunotherapie bij kanker of met de toediening (vaak eenmalig) van specifieke immunoglobulines bij bepaalde besmettelijke ziektes zoals hondsdolheid.