Verwijderen van keelamandelen (tonsillectomie)

De keelamandelen behoren tot het lymfekliersysteem, dat helpt bij het tegenhouden en onschadelijk maken van ziekteverwekkers. Keelamandelen bevinden zich achteraan in de mond, links en rechts van de huig. Ze zijn zichtbaar als twee knobbels, die normaal gezien na de puberteit afnemen in grootte.

Redenen om keelamandelen te verwijderen

• Ontstekingen (tonsillitis/angina): eerst wordt geprobeerd om ontstekingen met medicijnen te bestrijden. Bij regelmatig terugkerende ontstekingen kan het verwijderen van de amandelen nodig zijn.
• Snurken/apneu: de keel- of neusamandelen kunnen zo groot zijn, dat ze snurken of zelfs ademhalingsonderbreking (OSAS) veroorzaken.
• Slechte adem: herhaalde ontstekingen van de keelamandelen kunnen leiden tot een slechte adem. Ook de aanwezigheid van amandelsteentjes (caseum) kan een reden zijn voor een slechte adem.

Verloop van de operatie

Een amandeloperatie gebeurt onder volledige verdoving. Ze worden langs de mond verwijderd. Bloedvaatjes worden hierbij zorgvuldig dicht gebrand.

Herstel na de operatie

Over het algemeen verloopt het herstel na een amandeloperatie vlotter bij kinderen dan bij volwassenen. Koude en zachte voeding, adequate pijnstilling en het vermijden van zware inspanningen zijn belangrijk na de operatie.

Mogelijke complicaties

Zoals bij iedere ingreep kunnen er complicaties optreden. De eerste uren na de ingreep, maar ook tot 14 dagen na de operatie, bestaat er een risico op een nabloeding. Wanneer dit optreedt moet je terug naar het ziekenhuis. Meestal volstaat een kortdurende observatie. In sommige gevallen is het nodig de bloeding te stoppen onder algemene verdoving. De kans op een nabloeding is over het algemeen klein.