Hypertensie (hoge bloeddruk)

Hoge bloeddruk wordt meestal vastgesteld door je huisarts of op een arbeidsgeneeskundig onderzoek. 140/90 wordt beschouwd als grenswaarde. Herhaalde metingen in rustige omstandigheden zijn nodig om de diagnose al dan niet te kunnen stellen. In de meerderheid van de gevallen gaat het om zogenaamde “primaire of essentiële hypertensie”. De oorzaak hiervan is complex waarbij erfelijke factoren en elementen die verband houden met levensstijl (overgewicht, hoge zoutinname, alcohol- of druggebruik, inactiviteit…) een rol spelen. Je huisarts is de aangewezen persoon om de diagnose te stellen en een behandeling voor te schrijven.

Er zijn echter ook vormen van hoge bloeddruk die het gevolg zijn van specifieke aandoeningen en die men samenvat onder de noemer “secundaire hypertensie”. Het gaat hierbij o.a. om:

• Bijwerking van bepaalde medicatie
• Nierziekten: bv. polycystische nieren, glomerulonefritis, nierziekte door diabetes e.a.
• Vernauwingen op de slagaders van de nieren (door slagaderverkalking of afwijkingen in de spierwand van het bloedvat)
• Hormonale afwijkingen van de bijnieren
• Obstructief slaapapnoe syndroom (OSAS)
• Aangeboren afwijking van de aorta (coarctatio)
• ...

In dergelijke gevallen kan een specialistisch advies nuttig of nodig zijn en zal je huisarts je doorverwijzen. Een beetje afhankelijk van de situatie zal dat meestal naar een hart-of nierspecialist zijn.

Bijkomende onderzoeken zijn vaak nodig, denk maar aan:

• Bloed-en urineonderzoek
• Beeldvorming van de nieren (echografie, CT scan, …)
• Beeldvorming van de bloedvaten van de nieren (CT scan, MR, angiografie)
• Slaapstudie
• …

Bovendien is het ook belangrijk de weerslag van de hoge bloeddruk op je lichaam in kaart te brengen, o.a. door electrocardiogram, echografie van het hart, oogonderzoek e.d.

We helpen je graag verder op verwijzing van je huisarts.